دنیای من

یه چی میگم مدیونین اگه فک کنین عقده ایمآخه نمیدونم چرا هی من دچار حس های یه طرفه میشم!!(این شامل اونایی که منو دوسم دارنو من دوسشون ندارمم میشه_اما این بحثش جداس)

یه پسره هس که من تو خیابون 2-3باردیدمش(نه که ولگردباشما-شهرمون کوچیکه خو!!)هیچی دیگه...نمیدونم چرا من هر دفعه بااین بشر مواجه میشم دست و پا مو گم میکنم و تا دو روز بعد دیدنش همش تو فازشم!!!!خوشگل نیس که بگم یا بگین عاشق قیافش شدم...ولی خو شتیپه!!آماری هم که ازش دارم اصا" آدم درستی نشون نمیده!!

من همچین آدمی نیستم که دنبال شماره اینا باشم که بخوام بش زنگ بزنمو دوس شیم..(هر چند که اون آدمیه که شماره بده-یه بار هم داشت میداد من تحویلش نگرفتم!ینی همون دیدار اول!!الآن اصا"فک نکنم منو یادش باشه،از بس سرش شلوغه بچه!!!)

نمی تونم قبول کنم دوسش دارم یانه..اما خیلی خیلی زیاد دلم میخواد دوسم داشته باشه!!!

اما اون اصا"منو نمی بینه و...

((هنوز هم هوس میکنم در نگاهت حل شوم...با تمام سردیت!!چون هنوز برایم گرمترین حس دنیایی...

اما...نمیدانی و می روی،و من میمانمومن!و دلتنگ میشوم برای لحظه های بودنت و برای لحظه لحظه های ماندنم))

دوستان نظر بدید،بگین چیکار کنم این حسموو...خیلی داغون دچارش شدم...